Sandostatine Lar 1fl 20mg

• Behandeling van acromegalie bij patiënten die reeds goed onder controle zijn met Sandostatine langs subcutane weg
• Behandeling van patiënten met symptomen geassocieerd aan functionele gastro-entero-pancreatische endocriene tumoren en bij wie de symptomen reeds goed onder controle zijn met een behandeling van Sandostatine langs subcutane weg

• De werkzame stof in Sandostatine Long Acting Repeatable is octreotide.

Een injectieflacon bevat 10 mg, 20 mg of 30 mg octreotide (als octreotide acetaat).

• De andere stoffen in Sandostatine Long Acting Repeatable zijn:

• in het poeder (injectieflacon): poly (DL-lactide-co-glycolide), mannitol (E421)

• in het oplosmiddel (voorgevulde injectiespuit): natriumcarboxymethylcellulose, mannitol (E421), poloxameer 188, water voor injectie

Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?

Gebruikt u naast Sandostatine Long Acting Repeatable nog andere geneesmiddelen, of heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker.

Normaal gesproken kunt u andere geneesmiddelen blijven gebruiken terwijl u wordt behandeld met Sandostatine Long Acting Repeatable. Van bepaalde geneesmiddelen, zoals cimetidine, ciclosporine, bromocriptine, kinidine en terfenadine is echter gemeld dat deze worden beïnvloed door Sandostatine Long Acting Repeatable.

Als u een geneesmiddel gebruikt om de bloeddruk (bijvoorbeeld een bètablokker of een calciumkanaalblokker) of een middel om de vocht- en elektrolytenbalans te reguleren, kan het zijn dat uw arts de dosering moet aanpassen.

Indien u diabetes heeft, kan het zijn dat uw arts uw insulinedosering moet aanpassen.

Indien u een behandeling gaat krijgen met lutetium (177 Lu) oxodotreotide, een radiofarmaceuticum, kan uw arts uw behandeling met Sandostatine Long Acting Repeatable stopzetten en/of aanpassen gedurende een korte periode.

1. MOGELIJKE BIJWERKINGEN

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

Sommige bijwerkingen kunnen ernstig zijn. Vertel het uw arts onmiddellijk als u een van de volgende bijwerkingen krijgt:

Zeer vaak (kunnen voorkomen bij meer dan 1 op de 10 patiënten):

 Galstenen, die kunnen leiden tot plotselinge rugpijn

 Te veel suiker in het bloed

Vaak (kunnen voorkomen bij maximaal 1 op de 10 patiënten):

 Verminderde werking van de schildklier (hypothyreoïdie), met als gevolg veranderingen in hartslag, eetlust of gewicht; vermoeidheid, het koud hebben of zwelling aan de voorzijde van de hals.

 Veranderingen in de functietesten van de schildklier

 Ontsteking van de galblaas (cholecystitis); verschijnselen kunnen bestaan uit pijn in het rechter bovengedeelte van de buik, koorts, misselijkheid, gele verkleuring van de huid en de ogen (geelzucht)

 Te weinig suiker in het bloed

 Verminderde glucosetolerantie

 Langzame hartslag

Soms (kunnen voorkomen bij maximaal 1 op de 100 patiënten):

 Dorst, weinig plassen, donkere urine, droge rode huid

 Snelle hartslag

Andere ernstige bijwerkingen

 Overgevoeligheid (allergische) reacties inclusief huiduitslag.

 Een type allergische reactie (anafylaxie) die moeite met ademhalen of slikken kan veroorzaken,

alsook zwellingen en een tintelend gevoel, mogelijk in combinatie met een bloeddrukval met

duizeligheid of bewustzijnsverlies.

 Een ontsteking van de alvleesklier (pancreatitis); verschijnselen kunnen bestaan uit plotselinge pijn

in het bovengedeelte van de buik, misselijkheid, braken, diarree.

 Leverontsteking (hepatitis); verschijnselen kunnen bestaan uit gele verkleuring van de huid en ogen

(geelzucht), misselijkheid, braken, verlies van eetlust, algemeen onwel gevoel, jeuk, licht gekleurde

urine.

 Onregelmatige hartslag.

 Laag aantal bloedplaatjes; dit kan leiden tot een toename van bloedingen en blauwe plekken.

Vertel het uw arts onmiddellijk als u een van de bovengenoemde bijwerkingen krijgt.

Andere bijwerkingen:

Vertel het uw arts, apotheker of verpleegkundige als u een van de bijwerkingen krijgt die hieronder staan vermeld. Deze zijn meestal mild van aard en verdwijnen meestal als de behandeling wordt voortgezet.

Zeer vaak (kunnen voorkomen bij meer dan 1 op de 10 patiënten):

 Diarree

 Buikpijn

 Misselijkheid

 Verstopping

 Flatulentie (winderigheid)

 Hoofdpijn

 Lokale pijn op de plaats van injectie

Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor (één van) de in"Samenstelling" vermelde hulpstof(fen).

Acromegalie

• Bij patiënten die goed onder controle zijn met Sandostatine langs subcutane weg, wordt aanbevolen in eerste instantie over te schakelen op Sandostatine LAR 20 mg om de 4 weken gedurende 3 maanden.
• De behandeling met Sandostatine LAR mag gestart worden de dag na de toediening van de laatste dosis van Sandostatine s.c.
• Als de klinische symptomen en de biochemische parameters (GH, IGF 1) na 3 maanden niet volledig onder controle zijn (GH nog steeds hoger dan 2,5 µg/l), kan de dosis worden opgevoerd tot 30 mg om de 4 weken

Gastro-entero-pancreatische endocriene tumoren

• Symptomen voldoende onder controle met Sandostatine s.c.

• 20 mg Sandostatine LAR om de 4 weken.

• De behandeling met Sandostatine s.c. dient tot 2 weken na de eerste injectie met Sandostatine Long Acting Repeatable te worden voortgezet en dit aan dezelfde dosis die voorheen doeltreffend was
• Nog niet behandeld met Sandostatine s.c
• Start met driemaal daags 0,1 mg Sandostatine s.c. gedurende een korte periode (ongeveer 2 weken)
• Bij patiënten bij wie na 3 maanden behandeling de klinische symptomen en de biochemische parameters voldoende onder controle blijven, kan de dosering worden verlaagd tot 10 mg Sandostatine LAR om de 4 weken
• Bij patiënten bij wie na 3 maanden behandeling de klinische symptomen slechts gedeeltelijk onder controle blijven, kan de dosering verhoogd worden tot 30 mg Sandostatine LAR om de 4 weken.