Tambocor Amp Iv 5 X 150mg/15ml

• Supraventriculaire tachycardieën die een behandeling vereisen, zonder afname van de linker ventriculaire functie
• Idiopathische paroxysmale of persistente voorkamerfibrillatie
• Symptomatische en invaliderende ventriculaire ritmestoornissen zonder aangetoonde afname van de linker ventriculaire functie en/of aangetoond coronair lijden

• De werkzame stof in Tambocor oplossing voor injectie is flecaïnideacetaat.

• De andere stoffen in Tambocor oplossing voor injectie zijn: natrium acetaat, ijsazijn, water voor injectie. (Zie rubriek Tambocor oplossing voor injectie bevat natrium).

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk medicijn kan ook dit medicijn bijwerkingen hebben. Niet iedereen krijgt daarmee te maken.

Effecten op de samenstelling van het bloed Af en toe werd melding gemaakt van een matige daling van de rode en witte bloedlichaampjes en van de bloedplaatjes.

Effecten op het afweersysteem van het lichaam In een beperkt aantal gevallen werd een toename van bepaalde afweerstoffen (antilichamen) gemeld, wat al dan niet gepaard ging met een algemene ontsteking.

Psychiatrische effecten Hallucinaties, depressie, verwardheid, angst, geheugenverlies en slapeloosheid werden zelden gemeld.

Effecten ter hoogte van het zenuwstelsel Duizeligheid, zweten, wankel gevoel, syncope, trillen (tremor), rood worden van de huid, verminderde gevoeligheid, slaperigheid, hoofdpijn. Sommige effecten zoals bewegingsstoornissen en contracties (epilepsieaanvallen) werden zelden gemeld. Er zijn enkele gevallen van stoornissen van de (perifere) zenuwen, onjuiste gevoelsgewaarwordingen (paresthesie) en verstoorde spiercoördinatie gemeld. Het zijn symptomen van voorbijgaande aard en ze verdwijnen na verlaging van de toegediende dosis.

Effecten ter hoogte van de ogen Stoornissen van het zicht komen veel voor maar een neerslag van het geneesmiddel op het hoornvlies is zeer zeldzaam.

Effecten aan het oor en binnenoor Oorsuizen en duizeligheid komen zelden voor.

Effecten ter hoogte van het hart en de bloedvaten Tambocor oplossing voor injectie vermindert de samentrekking van de hartspier. Dit kan voornamelijk bij patiënten met een verminderde werking van de hartspier aanleiding geven tot opstoten van een ernstige afname van de werking van de hartspier en shock. Zoals alle geneesmiddelen die gebruikt worden voor hartritmestoornissen, anti-aritmica, kan Tambocor oplossing voor injectie nieuwe ritmestoornissen veroorzaken of bestaande ritmestoornissen verergeren.

Tambocor oplossing voor injectie kan een hartstilstand veroorzaken en de hartslag vertragen bij patiënten bij wie de natuurlijke stimulatie van het hart niet optimaal functioneert. Tambocor oplossing voor injectie kan voornamelijk bij ouderen en bij patiënten met reeds bestaande hartgeleidingsstoornissen, deze stoornissen verergeren of de hartgeleiding vertragen. Tambocor oplossing voor injectie kan de efficiëntie van een pacemaker verminderen. Andere bijwerkingen zijn: pijn in de borst, myocardinfarct, onregelmatige hartslag (ventriculaire fibrillatie), een sluimerend Brugada-syndroom en lage bloeddruk.

Effecten op de ademhaling Ademhalingsmoeilijkheden komen vaak voor, maar longontsteking is zeldzaam. Effecten ter hoogte van maag en ingewanden Spijsverteringsstoornissen zoals verminderde eetlust, verstoorde spijsvertering, buikpijn, diarree, constipatie en winderigheid kunnen voorkomen. In zeldzame gevallen traden misselijkheid en braken op. Het zijn symptomen van voorbijgaande aard en ze verdwijnen zelfs bij langdurig gebruik of na verlaging van de toegediende dosis. Effecten ter hoogte van de lever Er werden enkele gevallen van geelzucht gemeld. Stijging van leverenzymwaarden in het bloed werd gemeld. Leverdysfunctie. Effecten ter hoogte van de huid Er werden gevallen gemeld van allergische huidreacties, inclusief enkele zeldzame gevallen van ernstige netelroos. Er werden enkele geïsoleerde gevallen van toegenomen gevoeligheid voor zonlicht gemeld. Skeletspierweefsel- en bindweefselaandoeningen Frequentie niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald): gewrichts- en spierpijn. Algemene aandoeningen Algemene zwakte, vermoeidheid, koorts en vochtophoping.

In de volgende gevallen is het gebruik van flecaïnide-acetaat tegenaangewezen:
- overgevoeligheid voor het werkzame bestanddeel of voor één van de hulpstoffen;
- myocardinfarct (acuut of oud) behalve in het geval van levensbedreigende ventriculaire tachycardie;
- patiënten met ernstige linker ventriculaire hypertrofie (> 1,4 cm), coronair lijden, hartinsufficiëntie of andere ernstige hartaandoeningen;
- totaal linker bundeltakblok, bifasciculair blok, atrioventriculair blok (2de en 3de graad), distaal blok, sinusknoopdisfunctie, tenzij geschikte elektrische stimulatie beschikbaar is;
- in combinatie met sultopride (cf. punt Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interacties).
Het gebruik van flecaïnide-acetaat wordt meestal afgeraden:
- samen met klasse I anti-aritmica en bètablokkers aangewezen bij de behandeling van hartinsufficiëntie (carvedilol, bisoprolol, metoprolol) (cf. Punt Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie);
- in geval van zwangerschap en lactatie (cf. Punt Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding)

• 2 mg/kg (max. dosis 150 mg) in min. 10 minuten, of in opgesplitste dosissen
• Alternatief: dosis verdunnen met 5% glucose en toedienen als een mini-infuus
• Bij patiënten met een continue ventriculaire tachycardie of met een voorgeschiedenis van hartinsufficiëntie (die kunnen decompenseren tijdens de toediening) moet de initiële dosis toegediend worden over een periode van 30 minuten.
• Tijdens de injectie wordt een continue ECG-monitoring aanbevolen.
• Start met een trage intraveneuze inspuiting: zie hierboven
• Gevolgd door een intraveneus infuus
  • 1e uur: 1,5 mg/kg lichaamsgewicht/uur
  • Vervolgens: 0,1 - 0,25 mg/kg lichaamsgewicht/uur
  • Het is aangeraden het infuus niet langer dan 24 uur toe te dienen.
  • Bij patiënten die de hoogste dosis krijgen toegediend, moeten de plasmaspiegels worden bepaald. (max. gecumuleerde dosis/ eerste 24 uur = 600 mg)